Καρδάμωμο / Κακουλές / Cardamomum

Είναι ένα από τα ακριβότερα μπαχαρικά του κόσμου. Μετά το σαφράν, την τρούφα και την βανίλια είναι το τέταρτο κατά σειρά πιο ακριβό μπαχαρικό. Λέγεται ότι είναι τόσο παλιό όσο και ο άνθρωπος και οι δυναμωτικές και αφροδισιακές του ιδιότητες έχουν κατακτήσει τους ισχυρούς όλου του κόσμου. 

Καλλιτεχνική απεικόνιση του Καρδάμωμου

Το καρδάμωμο ονομάζεται «βασίλισσα των μπαχαρικών» (τη θέση του βασιλιά καταλαμβάνει το πιπέρι). Μια πραγματική βασίλισσα, η Κλεοπάτρα της Αιγύπτου, ήταν τόσο γοητευμένη από το άρωμά του, ώστε λένε πως έκαιγε τους σπόρους του σε ολόκληρο το παλάτι περιμένοντας τον Μάρκο Αντώνιο! Το καρδάμωμο έχει ιστορία τόσο μακρά όσο και ο ίδιος ο άνθρωπος. Από τους αμνημόνευτους χρόνους ήταν γνωστές οι δυναμωτικές, θεραπευτικές, αλλά και αφροδισιακές ιδιότητές του. Τόσο, ώστε να «γεννήσει» μια πασίγνωστη έκφραση που περιγράφει όποιον ανακτά τις δυνάμεις του: «Καρδάμωσε»!

Λευκό Καρδάμωμο

Τα καφετιά σποράκια που κρύβει στο αχνό, πρασινωπό της περίβλημα η μαλακιά κάψα του καρδάμωμου, είναι οι καρποί του πολυετούς φυτού Ελεττάρια η Καρδάμωμος (Elletaria Cardamomum). Ανήκει στην οικογένεια των ζιγγιβεριβών, που έχει το ίδιο παχύ, κονδυλώδες ρίζωμα με τη συγγενική πιπερόριζα (τζίντζερ) και εξίσου σημαντικές αρτυματικές και φαρμακευτικές ιδιότητες. Στα καταστήματα μπαχαρικών μπορεί να το συναντήσεις και ως κακουλέ. Επιτρέψτε μου όμως να επιμείνω πως πρέπει να το λέμε «καρδάμωμο». Το προτιμώ από το τουρκικό κακουλές. Είναι το όνομα που του έδωσε εδώ και τόσους αιώνες ο Θεόφραστος στην Ιστορία των Φυτών του.

Ακούγοντάς το διακρίνεις ως πρώτο συνθετικό το ρήμα καρδαμώνω, που σημαίνει δυναμώνω, ανακτώ τις δυνάμεις μου και, ως δεύτερο συνθετικό, το επίθετο ἄμωμον, δηλαδή, καθαρό και άσπιλο. Σύγχυση δημιουργείται κυρίως επειδή κάποιοι, χάριν συντομίας ή για να αποφύγουν μια «αρχαιαδούρα» προτιμούν να το λένε κάρδαμο, χρησιμοποιώντας το όνομα ενός φρέσκου και πιπεράτου σαλατικού, του λεπιδίου του εδώδιμου (Lepidium Sativum) ή πιο κοινά της καρδαμύδας, που δεν έχει καμιά σχέση με το εν λόγω μπαχαρικό.

Η Ελεττάρια η καρδάμωμος φύτρωνε, σε άγρια μορφή, στο Σαχγιαντρί (Sahyadrī) της νότιας Ινδίας, στην οροσειρά των Δυτικών Γκατς, που σήμερα πια αποκαλούνται και «Λόφοι του Καρδάμωμου». Διάφορα γένη, συγγενή προς την ελεττάρια φύονται σε όλη τη νοτιοανατολική Ασία, σε μια περιοχή δηλαδή, που ορίζεται ανατολικά από την Ινδία, νότια από τη Σρι Λάνκα, ανατολικά από τη Μαλαισία και δυτικά από τα τροπικά δάση της βροχής της Ινδονησίας. Σήμερα πλέον καλλιεργείται στο Βιετνάμ, στην Τανζανία και στην Παπούα Νέα Γουινέα.

Υπάρχει το πράσινο καρδάμωμο, οι φυσικά αποξηραμένες κάψες του φυτού. Υπάρχει και το λευκό, που οι κάψες του έχουν υποστεί επεξεργασία λεύκανσης. Υπάρχει όμως και το μαύρο καρδάμωμο (καφέ στην πραγματικότητα) που προέρχεται από γένη συγγενή προς την ελεττάρια την καρδάμωμο. Την ελεττάρια την άμωμο του Νεπάλ και των Ιμαλάιων, και την ελεττάρια την αφράμωμο. Η κάψα του είναι πολύ πιο μεγάλη, με περισσότερα σποράκια στο εσωτερικό της, που μάλιστα διαφέρουν και ως προς την υφή. Είναι πιο κολλώδη και ξεραίνονται πολύ πιο εύκολα.

Πράσινο Καρδάμωμο

Χάρη στην υψηλή τιμή με την οποία πωλείται στις διεθνείς αγορές (τρίτο πιο ακριβό μυρωδικό μετά το σαφράν και τη βανίλια), αποτελεί βασική πηγή εσόδων για τους φτωχούς αγρότες της περιοχής. Οι εξαγωγές του από τις ακτές του Μάλαμπαρ καταγράφονται το 1524, στο ημερολόγιο του πορτογάλου ταξιδευτή Μπαρμπόσα. Τον 19ο αιώνα οι βρετανοί αποικιοκράτες δημιούργησαν πρώτοι φυτείες και άρχισαν να το καλλιεργούν συστηματικά. Σήμερα, το Νεπάλ κάνει τις μεγαλύτερες εξαγωγές, ακολουθούμενο από την Ινδία και το βασίλειο του Μπουτάν.

Το εμπόριο του καρδάμωμου είναι πανάρχαιο. Από μαρτυρίες γνωρίζουμε ότι καλλιεργείτο στους κήπους του βασιλιά της Βαβυλώνας, από το 721 π.Χ. Οι ευγενείς στο Δελχί και στην Άγρα, οι αυλές των οποίων φημίζονταν για την πολυτελή – και τη γαστριμαργική – τους διαβίωση, μασούσαν σπόρους καρδάμωμου τυλιγμένους σε χρυσά και ασημένια φύλλα, τα οποία είχαν εμβαπτισθεί σε ροδόνερο, με μικροποσότητα καπνού. Με αυτό τον τρόπο λάμβαναν την καθημερινή τους δόση νικοτίνης! Επίσης, ήταν έθιμο – και κανόνας – να τρίβουν οι ευγενείς τις παλάμες των καλεσμένων τους με λίγους σπόρους καρδάμωμου, ως ένδειξη εκτίμησης και φιλίας. Όσο για τους κινέζους μανδαρίνους, μάσαγαν τους σπόρους πριν πλησιάσουν τον αυτοκράτορα, ώστε να μην ενοχλεί η ανάσα τους τον «Εκλεκτό των Ουρανών».

Εκτός από... αντίδοτο της κακοσμίας του στόματος και δηλωτικό φιλικής διάθεσης, το καρδάμωμο χρησιμοποιούσαν επίσης σε κάποιες τελετές της Τάντρα, για να συμβολίσουν το «γιόνι» (τα γυναικεία γεννητικά όργανα). Πράγμα που ερμηνεύει, εν μέρει, τις αφροδισιακές ιδιότητες του μπαχαρικού (ας όψονται τα άλατα σιδήρου, ασβεστίου και ιωδίου, οι βιταμίνες Α, C και Ε, καθώς και οι σημαντικές ποσότητες ιχνοστοιχείων που περιέχει). 

Καρποί και σπόροι Καρδάμωμου

Χρήσιμα είναι όλα τα μέρη του, από τις ρίζες μέχρι τους μίσχους και τα φύλλα του. Τα φυτά συλλέγονται την περίοδο Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου, πριν μεστώσουν, ώστε να μη σχίζεται το περίβλημα των καρπών στη διάρκεια του στεγνώματος. Το καρδάμωμο αποτελείται από... παρέες 10-20 σπόρων, μέσα σε κάθε κάψουλα – «κουμπαρά», που παράγουν τα λευκά ή ελαφρώς πράσινα άνθη του. Οι σπόροι αυτοί είναι μικροί και μαύροι. Αρίστης ποιότητας θεωρούνται όσοι είναι ώριμοι, σκληροί και έχουν σκούρο καφέ χρώμα. Η διαδικασία της αποξήρανσης γίνεται κάτω από τον ήλιο. Οι σπόροι που καταλήγουν στο εμπόριο είναι ολόκληροι (για να τους αλέσουμε στο μαγείρεμα) ή σε σκόνη. Βέβαια, όπως στις περισσότερες περιπτώσεις που χρησιμοποιούμε μπαχαρικά σε σκόνη, υπάρχει το μειονέκτημα ότι χάνουν γρήγορα το άρωμά τους. 

 

Γευστική ταυτότητα

Το άρωμα του πράσινου καρδάμωμου είναι γλυκό, φρουτώδες και διαπεραστικό. Η γεύση του είναι ευχάριστα λεμονάτη και φρουτώδης, παρά τις νότες που παραπέμπουν στον ευκάλυπτο και την καμφορά εξ’ αιτίας ενός αιθέριου ελαίου κοινού και στα τρία φυτά. Η επίγευση του είναι πικάντικη, καπνιστή κι ελαφρά γλυκόπικρη. Το μαύρο καρδάμωμο, έχει πιο έντονο άρωμα, όπου αναγνωρίζεις νότες πίσσας και καμφοράς. Δίνει μια ελαφρά στυπτική γεύση και μια αίσθηση καπνού και κουκουναριού.

Πώς χρησιμοποιείται

Στην ινδική μαγειρική κατέχει σπουδαία θέση, την οποία σε μεγάλο βαθμό χρωστά στις θεραπευτικές ιδιότητες που του αποδίδει η αγιουρβέδα, η παραδοσιακή ιατρική της χώρας. Λόγω της ικανότητας του να δυναμώνει τη φωτιά της πέψης και να περιορίζει την ποσότητα της βλέννας που παράγουν στο πεπτικό σύστημα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, προστίθεται σε πολλά εδέσματα και γλυκίσματα, ιδιαίτερα σε όσα περιέχουν γάλα ή βούτυρο. Πάντοτε σε μικρή δόση όμως. Μία μόνο κάψα είναι αρκετή για να χαρίσει εξωτισμό και μυστήριο σε ένα πιλάφι ή μπιριάνι για τέσσερα άτομα. Οι σπόροι συνήθως ζεσταίνονται στο τηγάνι και προστίθενται στο τέλος του μαγειρέματος, για να μην εξατμιστεί το αιθέριο έλαιο που καθορίζει τη μοναδική αρωματική ταυτότητα του, κάτι ανάμεσα σε ευκάλυπτο, καμφορά και λεμόνι. Μια αρκετά διαδεδομένη συνήθεια στην πατρίδα του είναι επίσης να μασούν ένα-δυο σποράκια του μετά το γεύμα, για να αρωματίζεται το στόμα, ιδιαιτέρως όταν θέλουν να σβήσουν την κακοσμία του σκόρδου.

Και φυσικά να έχουμε κατά νου ότι, όταν στην Ινδία μιλούν για καρδάμωμο, αναφέρονται στις πράσινες και σχετικά μικρού μεγέθους κάψες, τις οποίες θα πρέπει να προτιμάμε από τις ξασπρισμένες με χημικό τρόπο ή τις μεγάλες και καφέ με την αντισηπτική μυρωδιά που κυκλοφορούν στην αγορά. Ούτε η έτοιμη σκόνη είναι καλή περίπτωση, γιατί, παρ’ ότι πιο βολική ασφαλώς, νοθεύεται εύκολα και ξεθυμαίνει γρήγορα. Αγοράστε λοιπόν κάψες. Αν μάλιστα βρείτε της Κεράλα, πάρτε τες χωρίς δεύτερη σκέψη και κλείστε τες σε αεροστεγές βάζο. Όταν έρθει η ώρα να μαγειρέψετε με καρδάμωμο, πετάξτε το άγευστο τσόφλι, που όμως βοηθά τους σπόρους να διατηρούν το άρωμα τους, και κοπανιστέ τους στο γουδί ή τρίψτε τους στον πιπερόμυλο. Να θυμάστε ότι το καρδάμωμο συνδυάζεται επιτυχώς με κόλιανδρο, πιπέρι και κρεμμύδι σε σούπες, ρύζι και άλλα φαγητά, ενώ σε χαλβάδες, μπισκότα, τσουρέκια, γλυκά ταψιού και παγωτά παντρεύεται πρόθυμα με τζίντζερ, ζαφορά και μοσχοκάρφι.

Πού χρησιμοποιείται

Το πράσινο καρδάμωμο μπορεί να τονίσει τη γεύση τόσο των φαγητών, όσο και των γλυκών. Στην Ινδία το χρησιμοποιούν σε πολλά μείγματα μπαχαρικών, αλλά και μόνο του αρωματίζει το παγωτό κούλφι, διάφορα σιγομαγειρεμένα κόρμας και τις περισσότερες μαρινάδες. Μαζί με γλυκάνισο και μαραθόσπορους συνθέτει το χωνευτικό και αρωματικό για την αναπνοή μείγμα μπαχαρικών παάν.

Στη Μέση Ανατολή, μέχρι το Ιράν, αρωματίζουν τον καφέ και το τσάι (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το μαύρο τσάι kakakule που σερβίρουν στην Τουρκία). Ο αραβικός κόσμος το χρησιμοποιεί επίσης και σε μείγματα μπαχαρικών, όπως το μαροκινό ρας ελ χανούτ, το μπαχαράτ των Αραβικών Εμιράτων ή το μπερμπέρ της Αιθιοπίας. Στην Ινδία το προσθέτουν σε ένα γιαουρτοποτό, το επονομαζόμενο λάσι, αλλά και στην μπίρα Indus Pride-Citrusy Cardamon. 

Στις κουζίνες της Ευρώπης, ιδίως της Γερμανίας, της Ρωσίας και της Σκανδιναβίας χρησιμοποιείται για να αρωματίζει κέικ, ψωμιά, γλυκά, αλλά και τα περισσότερα γκλογκ του χειμώνα. Στη Φινλανδία με καρδάμωμο, σταφίδες και αμύγδαλα φτιάχνουν το εθνικό τους γλυκό ψωμί, το πούλα (pulla). Στη Γερμανία το χρησιμοποιούν μέχρι και στο ψωμί των χάμπουργκερ. Συνδυάζεται με το κάρο (κύμινο των αγρών / carvi ή caraway seeds), τις πιπερίτσες τσίλι, την κανέλα, το γαρύφαλλο, τον καφέ, τον κόλιανδρο, το κύμινο, το τζίντζερ, την πάπρικα, το πιπέρι, το γιαούρτι και τον κρόκο (ζαφορά).

Σε αντίθεση με το πράσινο καρδάμωμο που η γεύση του χαρακτηρίζεται δροσιστική, το μαύρο καρδάμωμο είναι «θερμαντικό» συνεπώς το χρησιμοποιείς, φειδωλά, σε διαφορετικούς συνδυασμούς, με γαρυφαλλόκαρφα, με μαύρο πιπέρι, με κανέλλα και για διαφορετικούς σκοπούς, για να φτιάξεις τσάτνει, μαρμελάδες, καραμέλες και τουρσιά. Οι Ινδοί προτιμούν να χρησιμοποιούν το μαύρο καρδάμωμο στα γκαράμ μασάλα τους και σε μείγματα στιλ ταντούρι, γιατί τους δίνει γευστικό βάθος. Η κινέζικη κουζίνα του Σετσουάν το χρησιμοποιεί σε όλα τα αργά μαγειρεμένα φαγητά της. Συνδυάζεται με όλα τα μπαχαρικά, κυρίως με τον κόλιανδρο, το ατζοβάν (trachyspermum ammi), το κύμινο, το μοσχοκάρυδο, την κανέλα, τα γαρύφαλλα, τα φύλλα της κάσσιας και το τσίλι.

Πού θα το αγοράσεις

Ως μπαχαρικό, πράσινο καρδάμωμο βρίσκεις σε πιο ενημερωμένα σούπερ-μάρκετ (τα υπόλοιπα έχουν μόνο λευκό) και σε καταστήματα μπαχαρικών. Μαύρο μόνο σε καταστήματα μπαχαρικών και σε ινδικές ή κινέζικες αγορές.

Στο εμπόριο κυκλοφορεί με τη μορφή σπόρων (τους οποίους αλέθουμε για το μαγείρεμα) ή σε σκόνη, η οποία όμως γρήγορα χάνει το άρωμά της. Καλό είναι να το πλένουμε πριν τη χρήση για να φύγουν τα παράσιτα που προσκολλούνται πάνω του στο φυσικό του περιβάλλον.

Συνταγές

Συνταγή για κέικ με σοκολάτα, χαρουπόμελο και καρδάμωμο

(Η συνταγή είναι του Στέλιου Παρλιάρου)

Υλικά:

200 γραμμάρια βούτυρο
3 αυγά
150 γραμμάρια ζάχαρη άχνη
200 γραμμάρια αλεύρι
25 γραμμάρια κορν φλάουρ
40 γραμμάρια κακάο
60 γραμμάρια σοκολάτα (55% κακάο)
60 γραμμάρια χαρουπόμελο
1 κουταλάκι του γλυκού μπέικιν πάουντερ
κάρδαμο φρεσκοτριμμένο

Για το σιρόπι θα χρειαστείτε:

200 γραμμάρια φρέσκος χυμός πορτοκαλιού
40 γραμμάρια ζάχαρη
2 – 3 σπόροι καρδάμωμου

Για το γλάσο θα χρειαστείτε:

100 γραμμάρια σοκολάτα
80 γραμμάρια κρέμα γάλακτος

Προετοιμασία

Για το κέικ:

Χτυπάμε το βούτυρο με την άχνη και προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά. Ρίχνουμε το χαρουπόμελο, το κάρδαμο και το κορν φλάουρ. Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το κακάο και το προσθέτουμε στο μείγμα μαζί με το μπέικιν πάουντερ.

Τέλος προσθέτουμε τη σοκολάτα τεμαχισμένη σε πολύ μικρά κομμάτια, προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160 βαθμούς βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε μια φόρμα του κέικ, ρίχνουμε το μείγμα μέσα. Ψήνουμε για 40-50 λεπτά περίπου. Δοκιμάζουμε με ένα μαχαίρι αν βγει στεγνό το κέικ είναι έτοιμο.

Για το σιρόπι:

Βράζουμε το χυμό πορτοκαλιού με τη ζάχαρη και το καρδάμωμο κατεβάζουμε από τη φωτιά και περιχύνουμε αμέσως το κέικ, αφήνουμε να κρυώσει.

Για το γλάσο:

Τεμαχίζουμε τη κουβερτούρα σε πολύ μικρά κομμάτια, βράζουμε την κρέμα γάλακτος και τη ρίχνουμε πάνω από την κομμένη κουβερτούρα. Αφήνουμε για λίγα λεπτά και ανακατεύουμε με μια σπάτουλα, περιχύνουμε το κέικ.

Μπον φιλέ με μουστάρδα και καρδάμωμο

Προετοιμασία: 5 λεπτά

Αναμονή: 20 λεπτά

Ψήσιμο: 15 λεπτά

Υλικά:

(Μερίδες: 4)

4 μοσχαρίσια φιλέτα, βάρους περίπου 180 γρ. και πάχους περίπου 3 εκ. έκαστο

4 κουταλάκια του γλυκού ελαιόλαδο

4 κουταλάκια του γλυκού μουστάρδα Maille Wholegrain

2 κουταλάκια του γλυκού χοντρό θαλασσινό αλάτι

2 κουταλάκια του γλυκού χοντροσπασμένο μαύρο πιπέρι

1/4 κουταλάκι του γλυκού καρδάμωμο, κοπανισμένο

1/2 σκελίδα σκόρδου

Προετοιμασία:

Τρίβουμε καλά ένα μικρό μπολ με τη σκελίδα σκόρδου. Την πετάμε. Προσθέτουμε όλα τα υλικά εκτός από τα φιλέτα και ανακατεύουμε καλά. Αλείφουμε τα φιλέτα με αυτό το μείγμα και τα αφήνουμε εκτός ψυγείου για 20 λεπτά.

Ζεσταίνουμε ένα μεγάλο αντικολλητικό τηγάνι (αν έχουμε τηγάνι-γκριλιέρα, χρησιμοποιούμε αυτό) σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Το αφήνουμε να κάψει καλά. Βάζουμε τα φιλέτα στο πολύ καυτό τηγάνι και τα αφήνουμε να καψαλιστούν και να κάνουν κρούστα προτού τα γυρίσουμε. Ψήνουμε για 3 λεπτά από τη μία πλευρά και 2 λεπτά από την άλλη για πολύ ελαφρά ψημένο, 4 και 3 λεπτά για ελαφρώς ψημένο, 5 – 4 για μετρίως ψημένο ή 6 – 5 λεπτά για καλοψημένο. Ειδικά αν το τρώμε καλοψημένο, θα χρειαστεί να το γυρίσουμε 2 – 3 φορές και να «παίξουμε» με την ένταση της φωτιάς για να μην αρπάξει εξωτερικά μέχρι να γίνει και στο εσωτερικό του. Για να το γυρίσουμε χρησιμοποιούμε λαβίδα και όχι πιρούνι, για να μην το τρυπήσουμε και έχουμε απώλεια υγρών. Μόλις ψηθούν τα φιλέτα, τα μεταφέρουμε σε πιατέλα και τα αφήνουμε να σταθούν για 4 - 5 λεπτά.

Σερβίρουμε με φρέσκια πράσινη σαλάτα και χοντρό θαλασσινό αλάτι, χοντροσπασμένο πιπέρι και μουστάρδα σε μπολάκια για να βάζει ο καθένας στο φιλέτο του όσο θέλει. 

Συμβουλή: Αν το τηγάνι δεν είναι μεγάλο, ψήνουμε τα φιλέτα σε δύο δόσεις, γιατί αν τα στριμώξουμε σε μικρό σκεύος θα πέσει απότομα η θερμοκρασία και δεν ψηθούν σωστά. Την πρώτη δόση φιλέτων την κρατάμε σκεπασμένη με αλουμινόχαρτο μέσα σε χλιαρό φούρνο στους 60°C.

(Πηγή: http://www.gastronomos.gr/maille_apolafseis/4776/Mpon-file-me-moustarda-kai-kardamomo)

Λαχανοσαλάτα με σταφίδες και λαδολέμονο με κολοκύθα και καρότο

 

Υλικά:

Μερίδες 4

Προετοιμασία 40΄ Μαγείρεμα 3΄

1 μικρό λάχανο, περασμένο από τον τρίφτη του λάχανου

1/2 φλιτζάνι του τσαγιού ξερές κορινθιακές σταφίδες (με 1 κουτ. σούπας χυμό καρότου ίσα-ίσα να φουσκώσουν λίγο)

1/2 φλιτζάνι του τσαγιού ψιλοκομμένο σέλερι

2 κουταλιές της σούπας φυλλαράκια μαϊντανού, ψιλοκομμένα

1 κουταλάκι του γλυκού χοντρό θαλασσινό αλάτι

1/2 κουταλάκι του γλυκού κόκκοι ροζ ή μαύρου πιπεριού, κοπανισμένοι

Για το λαδολέμονο:

1 φλιτζάνι του τσαγιού χυμός καρότου (έτοιμος βιολογικός ή αν έχετε αποχυμωτή, θα πάρετε 1/2 κιλό καρότα)

2 κουταλιές χυμός λεμονιού

1/3 φλιτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο

1 κουταλάκι του γλυκού μουστάρδα

1 φλιτζάνι του τσαγιού ψίχα γλυκοκολοκύθας σε κύβους περίπου 0,5 εκ.


αλάτι, πιπέρι


1/2 κουταλάκι του γλυκού κύμινο ή 1/4 κουταλάκι του γλυκού καρδάμωμο, σε σκόνη (ή 1 κουτ. γλυκού ξερό δυόσμο ή μαντζουράνα)

Προετοιμασία:

Λαδολέμονο: Σ’ ένα μικρό αντικολλητικό τηγάνι βράζουμε την κολοκύθα με το 1/3 φλιτζ. τσαγιού χυμό καρότου, τη 1 κουτ. σούπας χυμό λεμονιού και 1/4 φλιτζ. τσαγιού νερό, μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά και να καραμελώσει ελαφρώς η κολοκύθα. Την αφήνουμε να κρυώσει. Χτυπάμε στο μούλτι το λάδι, τον υπόλοιπο χυμό λεμονιού και καρότου, τη μισή ποσότητα ψημένης κολοκύθας, τη μουστάρδα, αλατοπίπερο και το μπαχαρικό ή μυρωδικό που θέλουμε.

Σαλάτα: Σ’ ένα μεγάλο μπολ τρίβουμε με τα χέρια το αλάτι με το λάχανο να μαλακώσει, να χάσει λίγο από τον όγκο του και να φαίνεται σαν μαριναρισμένο. Προσθέτουμε τις σταφίδες, την υπόλοιπη ψητή κολοκύθα, το σέλερι, το μαϊντανό και το πιπέρι και ανακατεύουμε. Περιχύνουμε με το λαδολέμονο, ανακατεύουμε και σερβίρουμε.

Συμβουλή: Είναι τέλειο συνοδευτικό για μπιφτέκια και γενικά ψητά κρεατικά και πουλερικά. Ιδανική, επίσης, για γιορτινά γεύματα.

(Πηγή: http://www.gastronomos.gr/sintages/1158/Lachanosalata-me-stafides-kai-ladolemono-me-kolokutha-kai-karoto)

Μους γιαουρτιού με γλυκό του κουταλιού φράουλα

 

Υλικά:

(μερίδες: 4)

Αναμονή τουλάχιστον 2 ώρες 

Προετοιμασία: 25 λεπτά

30 γραμμάρια ζελατίνη σε φύλλα

100 γραμμάρια ζάχαρη

60 γραμμάρια νερό

χυμός από 1 μοσχολέμονο (25 γραμμάρια) ή 1 λεμόνι ξύσμα από 1 μοσχολέμονο ή 1 λεμόνι (ακέρωτα)

300 γραμμάρια κρέμα γάλακτος περίπου 35% λιπαρά, παγωμένη, απευθείας από το ψυγείο

500 γραμμάρια γιαούρτι, σε θερμοκρασία δωματίου

1/2 κουταλάκι του γλυκού καρδάμωμο

γλυκό του κουταλιού φράουλα

μερικά φύλλα μέντας ή δυόσμου, για διακόσμηση

Προετοιμασία:

Μουλιάζουμε τα φύλλα ζελατίνης σε λίγο παγωμένο νερό ώστε να μαλακώσουν. Στο μεταξύ, ρίχνουμε τη ζάχαρη, το νερό, το χυμό και το ξύσμα του λεμονιού σε μια μικρή κατσαρόλα και την τοποθετούμε στη φωτιά. Μόλις διαλυθεί η ζάχαρη, αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τα φύλλα ζελατίνης, αφού τα στύψουμε με τα χέρια να στραγγίσουν από το περιττό νερό. Ανακατεύουμε καλά να διαλυθεί η ζελατίνη και αφήνουμε το μείγμα κατά μέρος ώστε να γίνει χλιαρό. Χτυπάμε στο μίξερ την κρέμα γάλακτος με το σύρμα, μέχρι να γίνει παχύρρευστη, σαν γιαούρτι. Ανακατεύουμε σε ένα μεγάλο μπολ το γιαούρτι, το καρδάμωμο και το σιρόπι με τη ζελατίνη. Τέλος, ενσωματώνουμε την παχύρρευστη κρέμα γάλακτος ανακατεύοντας απαλά με μια κουτάλα ή μαρίζ. Μοιράζουμε τη μους σε μικρά μπολ ή σε ποτήρια του μαρτίνι ή του ουίσκι και τα αφήνουμε στο ψυγείο για τουλάχιστον 2 ώρες. Σερβίρουμε με μερικές κουταλιές γλυκό κουταλιού φράουλα. Διακοσμούμε με φύλλα μέντας ή δυόσμου.

Συμβουλή: Αν θέλουμε, μπορούμε να βάλουμε ολόκληρη την ποσότητα της μους σε ένα μεγάλο γυάλινο μπολ σερβιρίσματος και στη συνέχεια να το μοιράσουμε σε μερίδες.

(Πηγή: http://www.gastronomos.gr/sintages/5968/Mous-giaourtiou-me-gluko-tou-koutaliou-fraoula)

Το παρακάτω είναι πρόταση της φίλης μου Γαλανής:

Πως να αρωματίσετε τον καφέ φίλτρου

Σε ένα γυάλινο βάζο, σχετικά φαρδύ, βάζουμε 500 γραμ. καφέ φίλτρου απλό, χωρίς άρωμα δλδ,  και ένα κουταλάκι του γλυκού κοπανισμένους σπόρους κάρδαμου. Ανακατεύουμε πολύ καλά να πάει παντού, και το κλείνουμε. Το αφήνουμε 1 εβδομάδα και μετά ανοίγουμε και κάνουμε καφέ!!! στην υγειά μας!!

 

Και μια λίγο διαφορετική πρόταση:

Έχετε ξεμείνει από ενέργεια;

Αν διανύετε μια περίοδο έντονης κούρασης και στρες, δοκιμάστε το παρακάτω φυσικό αφέψημα με τονωτική δράση.

Το βράδυ, βάλτε να μουλιάσουν σε ένα φλιτζάνι νερό 20 αμύγδαλα. Το επόμενο πρωί, στραγγίξτε τα και ξεφλουδίστε τα. Βράστε 4 φλιτζάνια γάλα και έπειτα ρίξτε τα στο μπλέντερ. Προσθέστε τα αμύγδαλα και ένα κουταλάκι σπόρους κάρδαμου, και χτυπήστε το μίγμα. Απολαύστε τον χυμό τη στιγμή που νιώθετε ότι έχετε ξεμείνει από ενέργεια.

Το καρδάμωμο είναι ένα μπαχαρικό που ενδείκνυται για όσους υποφέρουν από γαστρικές ή εντερικές διαταραχές: μπορείτε να μασήσετε τους σπόρους του για να δροσίσετε την αναπνοή σας μετά από ένα βαρύ γεύμα ή για να περιορίσετε το κοιλιακό πρήξιμο.

Αν υποφέρετε από πεπτικές διαταραχές, δοκιμάστε το εξής αφέψημα:

Αναμίξτε 30 γραμμάρια πιπερόριζας, 4 – 5 σπόρους καρδάμωμου και 5 – 6 ξυλάκια γαρίφαλου, και στη συνέχεια βράστε το μίγμα για τουλάχιστον 10 λεπτά σε δύο φλιτζάνια νερό κρατώντας κλειστό το καπάκι της κατσαρόλας για να μην εξέρχονται οι ατμοί. Θα ανακουφιστείτε αν πίνετε ένα φλιτζάνι μετά από κάθε γεύμα.